Şimdi 
aşk kaçmış bir ilmektir gövdenin örgüsünde
Uykusuz bir gecenin çitlerine takılan.
Sökülür durmadan uzayan ipliğiyle, 
Sarılır mekiğine sabahın
Ürkek bir güvercin halinde.
Ve sen eksildikçe o güvercin tamlanır, 
Kanatlanır böylece köpüren özlemiyle.
Uçar gider geçmiş bir günün ardından, 
Bir tüy kalır geriye senin bittiğin yerde.