bu kimin duruşu, bu sizin en gülmediğiniz saatlerde her cümlede iki tek göz, bu kimin ya da kim korkuttu bu kadar sizi bu nasıl sevişmek, üstelik bu kadar hızlı ya da tam tersine boş vermek öperken, severken boş vermek sevmelere sulardan ürpermek gibi dokununca, ya da ben kimi sarmışım böyle kollarImla kime söz vermişim, biraz da unutmak gibi denir mi, ama hiç denir mi, iş edinmişim ben iş edinmişim öyle kimsesizliği kendimi saymazsam - hem niye sayacak mışım kendimi - çünkü herkese bağlı, çünkü bir yığın ölüden gelen kendimi konuşmak? konuşuyorum, alışmak? evet alışıyorum da süresiz, dıştan ve yaşamsız resimler gibi.
Kategoriler
Şair: