Alışılmış yerlerde alışılmış adam Tuhaf adam, çok tuhaf adam, ya da bundan böyle tuhaf Bir tuhaflıktır ama doğrusu Omuza asılmış tüfek Bir tüfektir her sokağın ucu Siyaha kapalı at Patladı patlayacak İçine dönük pencere Sert adam Tek kelime Adının çıkardığı ses Bir çekmece, bir kutu Bir tüfektir bunlar doğrusu Dopdolu bir tüfek. İskemle kendini saklar -böyle de şaka olmaz- Ansızın görünmek için yapar bunu Bakarız odanın güttüğü bir şeydir iskemle Beyaza eğik, sarıya aç Bir olaydır belki de bir olay Hem ne güzel -eğer işiniz yoksa- Birden güzele yer ederiz, ben şapkamla Sen saçlarınla, adının çıkardığı seslerle sen Bir kalınlıktır hava Bir gelenidir şapka Birinde bine katlı güvercin Birinde çıplacık bir baş Bir tüfektir ama doğrusu Ansızın görünen bir şey Kesile kalmış bir ot Bir çıkıntı ay yuvarlağında Susmak, o ölüme denk susmak Var ya Bir tüfektir işte insanda Hem de pırıl pırıl bir tüfek Çocuklar korktuğuyla.
Kategoriler
Şair: