Ay boşalmış gökyüzünde Dağılıp gitmiş tekneler Kimsesiz denizlerde çalkalanan Yıldızları söndürülmüş geceler Hatırlanacak ne bıraktıysak geride Islıkla çalıyoruz sözlerini unuttuğumuz şarkılar gibi hangi limanlarda kaldı kim bilir bir bizim sanarken ömrümüzü yazdığımız okunaksız defterler
kim dikti önümüze bu görünmez engelleri açık denizlerde bile bir geçit arıyoruz kendimize yetmiyor yolculukla ödeşmek yetmiyor unutmanın borçlarını ödemek öyle bir yere varmışız ki farkında bile olmadan birbirinden aynı uzaklıkta iki yıldız gibi şimdi hem geçmiş hem gelecek
deniz karanlık kimsesiz gece bir tek ıslıkla aydınlanıyor seferini unutmuş tekne bir tek ıslık insanı nereye kadar götürürse